BIOGRAFIA
Dakarrean jaioa, Parisera joan zen 15 urterekin, frantsesa ikasten hasi zen, eta antzerkiarekiko grina piztu zitzaion. Acting International antzerki eskolan zegoela, Shakespeareren Otelo interpretatu zuen, eta, ondoren, Nizako Théâtre national antzokian aritu zen, Krysztof Warlikowskik, Peter Brooken ikasleak, zuzenduta. Ottis Ba garai horretan hasi zen zineman sartzen, aktore gisa lehenik, eta zuzendari gisa gero, zuzendari autodidakta bihurtuz. Aurrekontu txikiko film laburrak zuzendu zituen, eta Dent pour dent da bere lehen film luzea.
ZUZENDARIAREN ADIERAZPENAK
Dent pour Dent filmarekin, Dakarreko, Afrikako hiri handi «modernoa», auzo herrikoi bateko gizon eta emakumeen istorio bat kontatu nahi dut. Jendeak ez du adin bera, ezta arazo berberak, eta klase sozial desberdinetatik datoz. Hala ere, badute zerbait komunean: milaka kilometrora hartutako neurriek nahastu egiten dituzte beren bizitzak, euren eguneroko kezketatik urrun. Bizitzeko eta bizirik irauteko borrokatzera behartuta daude. Dent pour Dent garai baten lekuko da, gurea, non dena hauskorra den. Pertsonaia bakoitza pixel bat bezalakoa da gaur egungo gizartearen argazki batean. Guztiez gainditu egiten dituzten orientabide geopolitikoen eragina hainbat mailatan jasatzen dituzte.
Letra larriz idatzitako historiak, geopolitikak eta komunikabideek askotan gizonen eta emakumeen eguneroko bizitzari ekitea ahaztu egiten dute. Kausak ondorioen gainetik lehenesten dituzte. Hala ere, orientazio politiko, ekonomiko eta sozial handiek eragindako benetako arazoak eguneroko bizitzan bolada txikietan hedatzen diren mikroseismoak dira. Zerealen prezioaren igoerak, adibidez, ez du berehala gosetea eragiten. Hala ere, ogiaren prezioaren ondorengo igoerak dozenaka milioi pertsonaren bizitza sakonki aldatzen du. Aberatsenek gutxi sentituko dute, klase apalen zati handi bat tentsioan jarriko du, eta berez ezegonkorrak diren gizarteak amildegiaren ertzean jarriko ditu.
Filmak kausa «handiagoek» eragindako «efektu» txikiak ditu ardatz, eta Afrikako eredu ekonomiko eta politiko baten ondorio zitalei buruzko begirada samur eta arina eskaintzen du. Neokolonialismoak modu dramatikoan gizarte- ehunan duen eragina teleskopio baten zulo txiki batetik ikusten du; langileek beren lanpostuak galtzen dituzte, gazteek etorkizunerako aukerak galtzen dituzte, emigratu egiten dute, haurrak esplotatu egiten dituzte, lagunak hautsi egiten dira, familiak desegiten dira…